El czy él? Prosta zasada, która robi wielką różnicę!

W języku hiszpańskim jedno małe słowo – „el” – może oznaczać coś zupełnie innego w zależności od… akcentu! Choć wygląda prawie tak samo, raz pełni funkcję rodzajnika, a raz zaimka osobowego. Zobaczmy, o co chodzi!

📌 1. el (bez akcentu) – rodzajnik określony

To odpowiednik polskiego „ten” lub po prostu „the” po angielsku. Stosujemy go przed rzeczownikami rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej.

Przykłady:

• El perro duerme.
• El libro está sobre la mesa.

🧠 Wyjątek:

Choć „el” to rodzajnik męski, czasami występuje także przed rzeczownikami żeńskimi, które zaczynają się od akcentowanego „a” lub „ha” – dla ułatwienia wymowy.

Przykłady:

•          •        El agua está fría. – Woda jest zimna.
•          •        El hacha es peligrosa. – Siekiera jest niebezpieczna.

Ale uwaga! Te rzeczowniki są nadal żeńskie, co widać np. po przymiotniku:  El agua fría, a nie el agua frío.

📌 2. él (z akcentem) – zaimek osobowy „on”

Słowo „él” z akcentem to zaimek, czyli „on”. Używamy go, kiedy mówimy o jakiejś osobie (rodzaju męskiego) w 3. osobie.

Przykłady:

•          •        Él vive en Madrid. – On mieszka w Madrycie.
•          •        Ella fue al zoo con él. – Ona poszła do zoo z nim.

💡 Akcent pisemny (´) odróżnia zaimek osobowy od rodzajnika!

Do pobrania:

👉 Kliknij tutaj, aby pobrać kartę pracy w PDF z odpowiedziami.